Martens, An(na)
(Arendonk 25 maart 1894 – Essen 16 februari 1983).
Volgde normaalschool, was nadien lerares in Antwerpen en behaalde in 1929 het diploma van licentiaat in de economische en sociale wetenschappen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam Martens in het activisme terecht. Zij gaf voordrachten, onder meer samen met Pol de Mont, zorgde voor een kinderverteluurtje en was oprichtster van de eerste kinderbibliotheek in Antwerpen.
Na de oorlog werd zij bestuurslid van de Frontpartij en voorzitster van het Vrouwenfront. Zij was tevens actief in een einde 1920 onder leiding van Maria van Gastel opgericht Damescomité voor amnestie.
In 1926 werd Martens lerares Nederlands, kunstgeschiedenis en pedagogie aan de Stedelijke Normaalschool voor Beroepsleraressen in Antwerpen. Zij werd ook betrokken bij het Vlaams Letterkundig Archief. Voor De Schelde en voor Volk en Staat schreef zij vele artikels over culturele onderwerpen. Vooral het theater boeide haar. In haar kritieken trad een sterk nationalisme naar voren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ze hoofdredactrice van het collaborerende culturele tijdschrift Laagland, dat sterk aanleunde bij de Duitsch-Vlaamsche Arbeidsgemeenschap. Na de bevrijding week zij uit naar Duitsland. Ze werd gearresteerd en in januari 1948 veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf.
Nadien werkte ze nog als vertaler van toneelwerk voor de Koninklijke Nederlandse Schouwburg in Antwerpen. In 1964 nam zij het initiatief tot stichting van de Blanka Gijselenprijs voor poëzie.
Werken
Artikelen in De Schelde; Volk en Staat; Laagland; De Vlag.
