Marinis, Jan
(Borgerhout 24 september 1879 – Brussel 28 juli 1942).
Deed op 28 september 1904 zijn intrede in het Grootseminarie te Mechelen, behaalde op 7 augustus 1907 zijn doctoraat in het kerkelijk recht, werd op 21 september 1907 tot priester gewijd en was van oktober 1910 af tot 1915 secretaris op het aartsbisdom Mechelen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog speelde Marinis een belangrijke rol bij het conflict tussen de Vlaamsgezinde aalmoezeniers aan het front en de kerkelijke overheid. Als hoofdaalmoezenier (vanaf 1915) bestond zijn opdracht uit het informeren van kardinaal Désiré Mercier over de flamingantische activiteiten van de Vlaamse soldaten en geestelijken aan het front. Na de wapenstilstand van 11 november 1918 stelde hij een rapport op over de situatie van de Vlamingen in het leger. Hij gaf blijk van een gematigde Vlaamsgezindheid en vroeg begrip voor de moeilijke omstandigheden van de Vlaamse soldaten. Hij veroordeelde evenwel de radicale strekking in de Frontbeweging. Uiteindelijk probeerde hij de Vlaamse eisen bij de kerkelijke overheid op objectieve wijze over te brengen.
Literatuur
R. Boudens, Kardinaal Mercier en de Vlaamse Beweging, 1975;
id., 'Een rapport van hoofdaalmoezenier Marinis aan kardinaal Mercier', in WT, jg. 54, nr. 2 (1995), p. 63-80.
