Lauwers, Herman
(Brasschaat 18 november 1953).
Volgde klassieke humaniora aan het Sint-Michielscollege te Brasschaat en behaalde daarna te Leuven het diploma van licentiaat in de psychologie (1976). Lauwers werkte eerst als gemeentelijk jeugdconsulent in Brasschaat (1977-1980), vervolgens als adjunct-verbondscommissaris en hoofd van de studiedienst van het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM, 1980-1983). In 1983 werd hij verbondscommissaris-afgevaardigd beheerder van het VVKSM (1983-1987).
Interesse voor de V.B. kreeg Lauwers via zijn functie bij het VVKSM en via persoonlijke contacten in zijn familie en met plaatselijke Volksunie-mandatarissen; hij voelde zich aangesproken door het progressieve deel van de Volksunie (VU). Bij de verkiezingen van 1987 trad hij toe tot de VU, werd verkozen tot Kamerlid en zetelde in de Vlaamse Raad (1987-1995). Lauwers was een van de verruimingskandidaten in een mislukte operatie om van de VU een brede volkspartij te maken. Deze operatie stond onder leiding van voorzitter Jaak Gabriëls. Lauwers was een kandidaat van Hugo Schiltz. Als verbondscommissaris van het VVKS had Lauwers goede contacten met de jongere generatie die zich niet meer thuis voelde in de klassieke V.B. Bij de verkiezingen van 1995 werd hij Vlaams volksvertegenwoordiger. Vanaf 1989 is hij gemeenteraadslid in Brasschaat. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 voerde hij een verruimde VU-lijst aan onder de naam Idee. Lauwers is sinds 1992 ook lid van het nationaal partijbestuur. Binnen de VU is hij een pleitbezorger van het zogeheten integraal federalisme. Hij speelde als congresvoorzitter een belangrijke rol op het VU-congres over democratie van november 1997 dat de bakens in progressieve zin verzette en onder meer – onder voorwaarden - - instemde met het stemrecht voor niet-Europeanen.