Kunnen, Walter
(Antwerpen 29 mei 1921).
Volgde Grieks-Latijnse humaniora in Herentals en studeerde rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven. Na de Tweede Wereldoorlog stichtte Kunnen het Algemeen Bouwbedrijf Kunnen dat hij in 1980 overgaf. Sindsdien leidt hij het bedrijf Archibo-biologica.
Kunnen werd geboren in een Vlaams-nationalistische familie; zijn vader was oorlogsburgemeester voor het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) in Tongerlo en werd na de oorlog provincieraadslid voor de Volksunie (VU) in Antwerpen. Als scholier en student was Kunnen lid van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond (AKVS), het Dietsch Jeugdverbond en het Algemeen Vlaamsch Nationaal Jeugdverbond (AVNJ). Het AVNJ verliet hij bij de overgang tot de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen. Aan de universiteit was Kunnen actief bij de VNV-studenten en later bij het Dietsch Studenten Keurfront waar hij sterk beïnvloed raakte door het gedachtegoed van het Verdinaso.
Begin 1961 richtte Kunnen en zijn echtgenote Diane Debray een Vlaamse afdeling op van de Beweging voor de Verenigde Staten van Europa (BVSE), een vereniging binnen de in 1948 opgerichte internationale koepel Unie Europese Federalisten (aanvankelijk binnen het daarvan afgescheurde Aktiecentrum voor Europees federalisme). De BVSE wees het 'kleine' Vlaams-nationalisme af en propageerde een Europa op federalistische basis. Voor België stelde de BVSE een zesledig federalisme – Vlaanderen, Brabant, Limburg, Luik, Henegouwen en Ardennen – voor. Als orgaan verspreidt de BVSE het tijdschrift Europa Eén. De belangrijkste jaarlijkse activiteit is de Europese eresenaat, een feestzitting waarop personen worden gehuldigd die zich in de optiek van de BVSE verdienstelijk hebben gemaakt.
Vooral tijdens de jaren 1960 en 1970 ondernam Kunnen vele initiatieven om de BVSE en haar gedachtegoed te promoten, hij investeerde daarin ook heel wat geld. Vanaf 1970 werkte hij mee aan het tijdschrift De Band (een contact- en informatieblad voor de Belgisch-Nederlandse grensprovincies). In de jaren 1980 werd hij minder actief wegens de geringe politieke realisatie van zijn ideeën. In 1992 droeg hij het voorzitterschap van de BVSE over aan Roger Peeters; hij bleef wel organisator van de Europese eresenaat.
Werken
Artikelen in De Nationaal-Socialist; Europa Eén; Vingtième Siècle;
België tussen Jacobinisme en Federalisme, 1962;
Naar het einde van de 'Vlaams-Waalse' tegenstellingen?, 1963;
Het plan zonder de man, 1969.
Literatuur
F. de Hoon, Ideeën en standpunten van Walter Kunnen, 1970;
E. Verhoeyen en F. Uytterhaegen, De kreeft met de zwarte scharen, 1981.
