Janssens, Aloïs
(Zele 26 januari 1887 – Leuven 6 juli 1941).
Volgde middelbaar onderwijs aan het Klein Seminarie van Sint-Niklaas en trad in 1904 in de congregatie van Scheut. Na zijn theologische vorming werd Janssens in 1910 tot priester gewijd en benoemd tot professor in het Theologicum van Scheut te Leuven.
Tijdens zijn theologische vorming werd Janssens flamingant en werd hij opgenomen in de vriendenkring van Lodewijk Scharpé, Jozef de Cock, Frans Olbrechts en Jozef Bittremieux. In 1910 was hij te Leuven medestichter van het tijdschrift Onze Kongo.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef Janssens in Engeland en in Nederland en werkte hij mee aan De Stem uit België, Vrij België en De Klok uit België. Met Carlos van Sante werd hij bevriend, toen deze het front verlaten had. Uit de briefwisseling met De Cock en met Van Sante blijkt duidelijk dat Janssens in zijn Vlaamsgezinde overtuiging steeds meer overhelde naar de radicale kant en het is dan ook niet te verwonderen dat hij niet akkoord kon gaan met het door Frans van Cauwelaert gestichte Vlaamsch-Belgisch Verbond en zijn minimumprogramma.
Na de oorlog hield Janssens nog contact met De Cock en Van Sante maar hij staakte zijn expliciete Vlaamsgezinde bedrijvigheid om al zijn krachten te wijden aan zijn theologische studie, die hij, als een der eersten, in het Nederlands schreef.
Werken
'Tegen aktivisme', in De Stem uit België, jg. 3, nr. 48 (1917), p. 4;
'Belgische en Vlaamsche belangen', in De Stem uit België, jg. 3, nr. 48 (1917), p. 4.
Literatuur
W.A. Grootaers en M.D. van Coillie, Proeve eener bibliographie van de Missionarissen van Scheut, 1938;
D. Verhelst, Lord Halifax and the Scheut Father Aloïs Janssens (Recherches Oecuméniques, II, 1967);
A. de Bleeker, Kerk en Missie bij A. Janssens, KUL, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1972;
D. Verhelst, 'Janssens, Aloïs', in NBW, VI, 1974.
