Hermans, Jozef A.
(Hasselt 3 september 1895 – Hasselt 19 juni 1942).
Werkte tot 1932 als werktuigkundige in de mijn van Winterslag (Genk) en was er propagandist van het Algemeen Christelijk Werk(nem)ersverbond. Hermans ging in 1933 over tot de oprichting in Limburg van het Vlaamsch Nationaal Syndicaat (VNS) en de Vlaamsch Nationale Ziekenkas (VNZ). Hij werd meteen provinciaal secretaris en vrijgestelde van beide organisaties. Hermans maakte als Vlaamsgezinde vanaf 1932 deel uit van de Hasseltse gemeenteraad. In 1936 werd hij provincieraadslid van de Katholieke Vlaamsche Volkspartij. Drie jaar later deed hij zijn intrede in de Kamer. Hermans bouwde het VNS en de VNZ in zijn provincie uit tot kleine doch goed gestructureerde organisaties. Hij deed zich in de mijnstreek opmerken door een vrij radicale stellingname tegen de komst van vreemde arbeidskrachten en van joden (immigratie).
Na de Achttiendaagse Veldtocht in mei 1940 kwam Hermans terecht in de collaboratie. Hij bleef actief in het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) en had een topfunctie in de Dietsche Militie – Zwarte Brigade.
Literatuur
L. Vints, P.J. Broekx en de christelijke arbeidersbeweging in Limburg (1881-1968), 1989;
W. Massin, 'Van KVV tot VNV. Vlaamse ondertonen in Limburg (1929-1940)', in Het Oude Land van Loon (1990), p. 211- 262;
B. de Wever, Greep naar de macht. Vlaams- nationalisme en Nieuwe Orde. Het VNV 1933-1945, 1994.
Verwijzingen
zie: Limburg.
