Gazette van Gent
krant uitgegeven te Gent.
Vermoedelijk op 1 januari 1667 stichtte Maximiliaen Graet een neutraal nieuws- en annoncenblad Ghendtsche Post- Tydingen. Op 4 januari 1723 gaven de nieuwe eigenaars de krant haar uiteindelijke naam, Gazette van Ghendt (lichte spellingwijziging in Gazette van Gendt, 1749 en Gazette van Gend, 1765). Op last van de Franse overheid moest op 13 februari 1809 de uitsluitend Nederlandse publicatie worden gestaakt. Op 16 februari verscheen toen de tweetalige Gazette de Gand, die op 8 april 1811 weer verdween. Ze smolt samen met het Journal du Commerce (1810-1811) tot het Journal du Département de l'Escaut et annonces.
Na een aantal wederwaardigheden (het blad veranderde nog tweemaal van naam) gaf F.J. Bogaert-de Clercq op 9 februari 1814 opnieuw een Gazette van Gend (van 1844 af Gazette van Gent gespeld) uit. Van 24 december 1854 af werd het een dagblad. Politiek gezien evolueerde de krant van neutraal nieuwsblad in liberale Vlaamsgezinde richting. Ze hield op te verschijnen op 12 oktober 1914. Enkele weken later, namelijk op 30 oktober, kwam ze alweer van de pers. De uitgave werd echter van januari 1915 tot 1918 opnieuw gestaakt. Op 12 mei 1940 verdween de Gazette van Gent voorgoed. Ze was toen waarschijnlijk de oudste nog verschijnende krant ter wereld.
Hoewel de Gazette een nieuws- en aankondigingsblad was, plaatste het ook artikels van Vlaamsgezinden zoals Jan F. Willems en werd het een spreekbuis van de vereniging De Tael is gan(t)sch het Volk. Tot het einde van de 19de eeuw, onder meer onder het hoofdredacteurschap van Willem Rogghé (1850-1865), bleef het blad deze koers varen.
Tijdens het interbellum besteedde de krant eerder weinig aandacht aan de Vlaamse kwestie en verwijderde ze zich van de eigentijdse V.B. Tijdens de discussie over de zogenaamde Nolf-barak in 1923 en ook in de jaren 1930 was ze gekant tegen een volledige vernederlandsing van de Gentse universiteit. Zij verzette zich tegen de Uitdovingswet van 1929 en bleef in de jaren 1930 tegenstander van amnestie. Ook was ze ontgoocheld over de Bormsverkiezing in 1928 en tegenstander van nieuwe taalwetten na deze verkiezing (1932).
Literatuur
W. Rogghé, Gedenkbladen, 1898;
E. Voordeckers, Bijdrage tot de geschiedenis van de Gentse pers. Repertorium (1667-1914) (IUCHG, Bijdragen 35, 1964);
D. van den Bogaert, Repertorium van de Gentse pers 1914- 1940, RUG, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1975;
B. van Nevel, De houding van de Vlaamse pers tegenover de Vlaamse Beweging. Status quaestionis. 1918-1940, RUG, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1994.
