Federatie van Vlaamse Vrouwengroepen (FVV)
opgericht in 1975, onder impuls van onder meer Nelly Maes.
De vereniging ontstond uit bestaande contacten van vrouwen in de Volksunie (VU) en uit de emancipatiebeweging van het begin van de jaren 1970. Zij werd in 1984 erkend volgens het decreet over het sociaal-culturele vormingswerk voor volwassenen. Voorzitster van FVV werd Huguette de Bleecker-Ingelaere. Van in het begin werd de vereniging administratief en financieel gesteund door de VU. Dit bracht met zich mee dat naar aanleiding van de discussie rond het Egmontpact de werking van de FVV stagneerde. De steun van de partij verminderde met de jaren. De FVV was sinds haar stichting actief bezig met de Vlaamse strijd en vrouwenemancipatie. Dat kwam tot uiting op kaderdagen en congressen, en in de publicaties, waaronder het tijdschrift Wij Vrouwen. De afdelingen werkten vaak erg onafhankelijk. De totstandkoming van het Sint-Michielsakkoord leidde in 1994 tot een interne discussie en het ontslag van voorzitster De Bleecker. Zij werd opgevolgd door Cilia van der Spurt.
Literatuur
L. Baert-Van Tyghem en H. de Bleecker-Ingelaere (red.), Vrouwen in de Vlaamse Beweging van 1945 tot 1985, 1987.
