Engels, Octaaf
(Nijlen 12 augustus 1892 – Ekeren 7 mei 1990).
Studeerde aan het Klein Seminarie van Hoogstraten, werd in 1914 kandidaat-ingenieur te Leuven en studeerde, na de sluiting van de universiteit, af als licentiaat in de handelswetenschappen aan de Antwerpse Sint-Ignatiushogeschool (1919). Engels begon zijn loopbaan bij de Belgische Boerenbond, maar wijdde zich al snel aan de oprichting en leiding van landbouwmaatschappijen in Belgisch-Kongo. Verder bekleedde hij mandaten in meerdere financiële vennootschappen.
Engels' inzet voor de Vlaamse zaak was veelvuldig. Als ondernemer waakte hij erover dat de voertaal in zijn maatschappijen in Belgisch-Kongo het Nederlands was, een ongewone aanpak. Bovendien voerde hij ook meer in het algemeen actie voor de Vlaamse rechten in Belgisch-Kongo. Dit resulteerde onder meer in Nederlandstalige colleges in Elisabethstad.
Het Vlaams Economisch Verbond had een bijzondere plaats in zijn inzet voor de Vlaamse zaak. In 1926 was hij met onder anderen Lieven Gevaert een van de medestichters van dat Verbond. Van 1943 tot begin 1945 was hij afgevaardigd beheerder, van 1947 tot 1952 ondervoorzitter en van 1952 tot 1957 voorzitter. Onder zijn voorzitterschap nam het VEV in 1955 het initiatief tot de oprichting van het Studiecentrum voor de vernederlandsing van het bedrijfsleven. Als voorzitter zette Engels zich verder in voor de verbetering van de economische betrekkingen met Nederland. Hij zorgde tevens voor een belangrijke toename van de invloed van het VEV in de traditioneel Vlaams-vreemde Antwerpse wereld van financiën en groothandel.
Werken
Artikelen in V.E.V.-Berichten (1947-1957).
Literatuur
'De Heren Pieter Delbaere en Octave Engels', in V.E.V.-Berichten, jg. 28 (1953), p. 793-803.
