Bulckaert, Michiel
(Oostvleteren 29 september 1895 – Kortrijk 20 april 1968).
Volgde middelbaar onderwijs aan het college te Veurne en was er actief in de katholieke Vlaamse studentenbeweging als secretaris in 1913 van de kring Hooger Op! Tijdens de Eerste Wereldoorlog raakte Bulckaert, soldaat aan het IJzerfront, ernstig gewond met een blijvende invaliditeit tot gevolg. Na de oorlog studeerde hij rechten aan de Leuvense universiteit. Hij vestigde zich in 1921 als advocaat te Veurne.
In het zog van zijn goede vriend en dorpsgenoot Jeroom Leuridan was Bulckaert betrokken bij de organisatorische ontwikkeling van het Vlaams-nationalisme in West-Vlaanderen. In de eerste naoorlogse jaren ontwikkelde hij talrijke activiteiten; hij was actief in het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders (West-Vlaanderen), medeorganisator en secretaris van de eerste IJzerbedevaarten (hij bleef ondervoorzitter tot aan de Tweede Wereldoorlog), spreker op verkiezingsmeetings van de Frontpartij, medewerker (onder het pseudoniem van Vleterzoon) aan het weekblad De Poperinghenaar. In 1925 werd Bulckaert gekozen als provinciaal raadslid voor het kanton Veurne en het jaar daarop als gemeenteraadslid van de stad Veurne (tot 1936). Toen de katholieke partij in 1936 haar meerderheid in de West-Vlaamse provincieraad verloor ontstond een coalitie met het Vlaamsch Nationaal Blok en werd Bulckaert bestendig afgevaardigde. Alhoewel hij in West-Vlaanderen deel uitmaakte van de groep rond gouwleider Leuridan, kan Bulckaert niet gerekend worden tot de radicale vleugel van het Vlaamsch Nationaal Verbond.
Op 17 augustus 1940 volgde Bulckaert de tijdens de 18-daagse veldtocht afgezette gouverneur Harry Baels op. Deze functie bleef hij gedurende de hele bezetting uitoefenen. Als waarnemend gouverneur speelde hij een sleutelrol in de greep naar de macht van het VNV in de West-Vlaamse gemeentebesturen. Voor elke aan- of afstelling van een burgemeester, schepen of gemeentebediende stond Bulckaert in contact met de West-Vlaamse partijleiding. Binnen de grenzen van zijn ambt probeerde hij gehoor te geven aan de directieven van zijn partijgenoten. Het ongeduld van vooral gouwleider Leuridan om zo snel mogelijk VNV'ers leidinggevende posities te bezorgen, leidde af en toe tot botsingen met Bulckaert die ambtelijke procedures te respecteren had.
Na de bezetting werd Bulckaert veroordeeld tot een gevangenisstraf en vervallen verklaard als bestendig afgevaardigde (10 februari 1945); in 1950 kwam hij uit de gevangenis. Daarna was hij beheerder van een Kortrijks textielbedrijf.
Literatuur
H.-J. Demoen, Jeroom Leuridan. Recht en Trouw, 1963;
B. de Wever, Greep naar de macht. Vlaams-nationalisme en Nieuwe Orde. Het VNV 1933-1945, 1994.
