Blauwvoetfederatie
Vlaams-nationalistische, Dietse jeugdvereniging, in 1963 opgericht als een overkoepelend orgaan van verschillende gelijkgezinde jeugdverenigingen.
Aanvankelijk had Hilaire Gravez, de vooroorlogse leider van het Algemeen Vlaamsch Nationaal Jeugdverbond, gepoogd een overkoepeling van de Vlaams-nationalistische jeugdbewegingen te verwezenlijken. Een met dat doel gehouden bijeenkomst in Aalst (1963) mislukte echter. Niettemin ging men in de kringen rond het toen aanwezige Verbond van Blauwvoetvendels en het Verbond van Vlaamse Meisjesscharen kort daarna, onder impuls van pater Albrecht Boucquillon, over tot de oprichting van de Blauwvoetfederatie. Later traden toe: de Kempische Rodenbachbonden (1964), de Dietse Meisjesbond Ik Dien (1966), het Algemeen Diets Jongerenverbond (ADJoV) en onder invloed van Boucquillon de Blauwvoetgemeenschap Cantincrode van Mortsel (1970). Vanaf 1964 gaf de federatie het maandblad Open uit. De federatie was een losse structuur van lokale groepen met een zeer grote autonomie. Ze stond naast en in concurrentie met het strak georganiseerde Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ). Pogingen tot samenwerking tussen beide organisaties liepen spaak, onder meer door de tegenstelling tussen Boucquillon en VNJ-leider Jaak van Haerenborgh, de door het VNJ te los bevonden organisatiestructuur en het te uitgesproken katholiek en Diets profiel van de federatie. In 1973 verdween het tijdschrift Open. De federatie wordt nog een jaar later vermeld als lid van de Vlaams-Nationale Raad, maar daarna zijn geen sporen van activiteit meer terug te vinden.
