Vermeire, Staf
(Sint-Amandsberg 30 april 1926 – Maaseik 20 april 1987).
Afkomstig uit een Vlaamsgezinde ambtenarenfamilie. Vermeire studeerde moderne humaniora aan het Sint-Amanduscollege te Gent, maar moest na de oorlog van verdere studie afzien. Onder de bezetting was hij lid van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen (NSJV). Na de bevrijding leverde hij hulp aan door de repressie getroffen gezinnen. Hiervoor werd hij opgepakt en zes maanden opgesloten maar eind 1945 zonder veroordeling vrijgelaten. Vermeire koesterde grote bewondering voor Joris van Severen. Deze bewondering lag aan de basis van zijn inzet om de Heel-Nederlandse Beweging na 1945 terug nieuw leven in te blazen.
In 1946 richtte Vermeire de Oranje-uitgaven op. Hij was achtereenvolgens uitgever van Vive le Gueux! en Het Gulden Vlies, verbondsleider van het Algemeen Diets Jeugdverbond (1948-1958), en uitgever en eindredacteur tijdens de jaren 1950-1958 van zijn maandbladen De Vendeljongen, Het Dietse Meisje en De Blauwvoet (1949).
Van 1948 tot 1950 was Vermeire lid van de Jeugdraad van de Katholieke Vlaamsche Landsbond. In 1949 was hij tevens medestichter en tot 1963 voorzitter van de vereniging Jeugdzorg. Binnen dit kader richtte hij te Wakken in 1954 (tot 1963) Huize Daels (na een conflict met de familie Daels omgedoopt in Huize Verschaeve), en in Mariaburg-Brasschaat de Blauwvoetburcht (1955-1957) op. Dit ten behoeve van door de repressie getroffen gezinnen en voor overkoepelende Dietse jeugdactiviteiten. Van 1953 tot 1956 was Vermeire lid van de jeugdraad van het IJzerbedevaartcomité. In 1953 nam hij mee het initiatief tot de oprichting van het Verbond van het Vlaams Verzet.
Tussen 1961 en 1963 was hij arrondissementssecretaris van de Volksunie voor Roeselare, en verantwoordelijke uitgever van Ter Waarheid: Diets-nationaal maandblad (1962-1963). Het hoofdbestuur van de Volksunie was de mening toegedaan dat beide functies niet konden samengaan, waardoor Vermeire diende af te zien van verdere partijpolitieke bedrijvigheid. Van 1963 tot 1974 was hij ondervoorzitter van het Aktiecentrum voor Europees Federalisme, dat verscheidene nationale bewegingen bundelde die voor een federaal Europa opteerden. Binnen deze beweging was hij een nauwe medewerker van Walter Kunnen.
In 1970 werd hij lid van de raad van beheer van de Werkgemeenschap Oost-België en in 1971-1973 was hij hoofdredacteur van haar orgaan Land zonder Grenzen. Van 1964 tot 1974 was hij hoofdredacteur van Europa Eén, en van 1970 tot 1974 van Band. Vanaf oktober 1973 was Vermeire tevens directeur van het Cultureel Centrum en vanaf 1 augustus 1974 ook hoofdbibliothecaris te Neeroeteren.
Werken
met D. Snijders, Rodenbach en Limburg, 1980.
Literatuur
M. van Hoorebeeck, Oranjedassen 1944-1961. Geschiedenis van het Algemeen Diets Jeugdverbond, 1986;
M. Cailliau, Staf Vermeire, 1926-1987: Diets jeugdleider en rebel, 1988;
L. Pauwels, 'Staf Vermeire en het A.D.J.V.', in Teksten, Kommentaren en Studies, jg. 11, nr. 55 (1989), p. 54-61.
