Lambrichts, René
(Borgerhout 1 april 1900 – Ukkel 24 november 1993).
Volgde moderne humaniora aan het Sint-Edmondusgesticht (1911- 1912) en het Sint-Jan Berchmanscollege (1912-1917) in Antwerpen. In 1919 schreef Lambrichts zich aan de Leuvense universiteit in voor de eerste kandidatuur farmaceutische wetenschappen. Hij legde evenwel geen examens af. Om onduidelijke redenen nam hij nog datzelfde jaar dienst bij het Vreemdelingenlegioen. Getroffen door tyfus, met zware gehoorstoornissen tot gevolg, keerde hij in 1924 naar België terug. Hij vatte omstreeks 1928 rechtenstudie aan, deed van 1933 tot 1935 stage en werd lid van de Vlaamse Conferentie der Balie van Antwerpen. Via de Antwerpse afdeling van de Belgisch-nationalistische vereniging Jonge Belgen/Jeunes Belges, waartoe hij omstreeks 1932 toetrad en waarvoor hij leider van de sector Borgerhout was, kwam hij in 1933 in het Nationaal Legioen/Légion nationale terecht, als voorzitter van de Borgerhoutse afdeling van de Legioenjeugd. In die periode ging zijn aandacht onder meer uit naar de V.B. en de Groot-Nederlandse gedachte, waartegenover hij de Belgisch- nationale gedachte stelde. Hij pleitte voor het behoud van de tweetaligheid en "een grotere waardering van het Nederlands in het Walenland". De naoorlogse Vlaams- nationalistische opvatting als zou de vooroorlogse V.B. "anti- Belgisch en internationaal" zijn geweest beschouwde hij als leugenachtig. Bij de verkiezingen van 1932 betuigde hij net als andere Jonge Belgen zijn steun aan de Belgische Nationale Partij/Parti national belge.
In 1933 trad Lambrichts eveneens toe tot het Belgisch- nationalistische Nationaal Corporatief Arbeidersverbond (NACO) en werd hij hoofdredacteur van diens orgaan De Stormloop (1933-1936), waarin reeds in 1933 een verwijzing naar de 'Bourgondische' staatsgedachte was terug te vinden. Mede ten gevolge van de Nieuwe Mars-richting van Joris van Severen zocht het NACO in 1935 toenadering tot het Verdinaso, wat onder meer resulteerde in het Dinaso-lidmaatschap van Lambrichts. Na het verdwijnen van NACO stichtte Lambrichts in 1937 de anti-joodse organisatie Volksverwering, waarin niet alleen oudgedienden van NACO, maar ook extremistische Vlaams-nationalisten waren terug te vinden.
Werken
Artikelen in Organe Mensuel des "Jeunes Belges". Maandblad der "Jonge Belgen"; De Stormloop; Hier Dinaso!; Volksverwering
Volksche Aanval; Volk en Staat;
Het jodendom een gevaar voor onze zelfstandigheid?, 1940;
'Voorwoord', in H. de Vries de Heekelingen, Het joodsche volk, 1942 (eveneens in Franse versie).
Literatuur
W. Geldolf, 'Camille Huysmans en het Joodse volk: een vriendschap voor het leven', in H. Balthazar (red.), Bijdragen tot het Camille Huysmansonderzoek, 1971, p. 211-256;
'Volksverwering', in Winkler Prins Encyclopedie van de Tweede Wereldoorlog, 1980;
L. Saerens, De houding van de Belgische publieke opinie tegenover de joden in de jaren vóór Wereldoorlog II: De Gazet van Antwerpen tijdens de periode 1933-1940, KUL, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1983;
M. Steinberg, L'Etoile et le fusil. I. La question juive 1940-1942, 1983;
L. Saerens, ' 'Rechts' België en de joden (1933- ca. 1941)', in Driemaandelijks Tijdschrift van de Auschwitz-Stichting, nr. 9-10 (1985), p. 113-127;
M. Wiliquet, Un mouvement antijuif en Wallonie: la Ligue 'La Défense du Peuple' sous l'occupation allemande (1940- 1943), ULg, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1994.
